Een diabetesverpleegkundige verslaafd aan zoet. Het klinkt als een grap, maar voor mij was het realiteit. Veel zorgprofessionals beweren nog steeds dat een voedselverslaving niet bestaat. Ik weet inmiddels beter. Het kwartje viel toen ik mensen ging begeleiden met ‘stoppen met roken’. Alles wat ze me vertelden, had ik ook maar dan met suiker en zoetstoffen. Constante gedachtes aan eten, gravings en trek in zoet. Een kort lontje als ik niets kon eten omdat er bijvoorbeeld kinderen in de buurt waren, de hele dag uitkijken naar het volgende zoetmoment. En altijd groots inslaan bij aanbiedingen in de winkel. Soms was er wilskracht. Toch ging ik iedere keer weer voor de bijl. Altijd baalde ik achteraf. Ik leek wel een junk. De schaamte was enorm. Als moeder en echtgenote gaf ik immers altijd het goede voorbeeld. Ook naar mijn omgeving; ik was de gezonde, fitte collega, vriendin enzovoort. Aan niemand liet ik merken dat ik stiekem allerlei zoetigheid at. Ik was onverzadigbaar. Om niet aan te komen, koos ik steeds vaker voor zoetstoffen. Prachtige oplossing dacht ik; niet wetende dat al dat zoet me meer en meer afhankelijk maakte. Ik kon het niet oplossen. Ik voelde me een slappeling en de frustratie groeide. 

‘De rust in mijn hoofd en lijf is terug en dit gun ik iedereen’

Lang voordat ik besefte dat ik verslaafd was, werkte ik op de afdeling vaatchirurgie. Ik vroeg mezelf vaak af waarom mensen zó ziek kunnen worden door iets wat ze zichzelf ‘aandoen’? Waarom blijven mensen ongezond leven en keer op keer terugvallen in oud gedrag, terwijl ze weten dat ze hun kwaliteit van leven enorm kunnen verbeteren? Waarom werkt een advies voor de een wel en voor de ander niet? In de loop der jaren leerde ik dat de werkelijkheid complexer is. Het stigma rond overgewicht is enorm, maar ook slanke mensen hebben te maken met vooroordelen. Als je dik bent moet je afvallen, als je slank bent, heb je makkelijk praten. Ik had het geluk een goede coach te treffen. Ze herkende mijn verhaal en hielp me met afkicken. Met vallen en opstaan, leerde ik daarna mijn gewoontes af. Het heeft me veel gebracht. Ik ben losgekomen van de verslaving en heb mezelf écht goed leren kennen. De rust in mijn hoofd en lijf is terug. Ik gun dit iedereen. Mijn missie is het onderwerp bespreekbaar maken. Ik wil mensen écht helpen in plaats van algemene adviezen geven. Met mijn ervaring en kennis wil ik vrouwen het vertrouwen in eigen kunnen teruggeven. Zorg op maat, want iedereen is anders.